Odpowiednie łączenie pokarmów

Kiedy planujemy posiłek najczęściej kierujemy się smakiem. Jeśli świadomie dbamy o zdrowie zastanawiamy się też nad wartościami odżywczymi jakie dana potrawa dostarczy naszemu organizmowi. Natomiast kwestią do niedawna często pomijaną, a ogromnie ważną jest odpowiednie łączenie pokarmów. Ostatnio pojawiło się kilka metod odpowiedniego komponowania potraw, jednak wszystkie wywodzą się z tej samej, podstawowej idei: nasz układ pokarmowy nie jest przystosowany do trawienia złożonych posiłków. Potrafimy przyswoić całe spektrum różnorodnych pokarmów, ale nie wszystkie możemy trawić w tym samym czasie. Na przykład do strawienia białek niezbędne jest środowisko o wysokim poziomie kwasowości. Natomiast do strawienia węglowodanów konieczne jest środowisko lekko zasadowe. Połączenie tych dwóch rodzajów produktów w jednym posiłku spowoduje, że jedne będą zaburzały trawienie drugich, a co za tym idzie ani białka ani węglowodany nie zostaną w pełni strawione. Z tego właśnie powodu odpowiednie komponowanie jadłospisu ma bezpośredni wpływ na stan naszego zdrowia – to, co nie zostaje strawione ulega procesom gnilnym, staje się toksyczne i powoduje namnażanie szkodliwych drobnoustrojów, które z kolei jeszcze bardziej zaburzają trawienie. To aż niesamowite, że najpopularniejsze dania są negatywnym dla naszego zdrowia połączeniem białek i węglowodanów: bułka z szynką, mięso z ziemniakami, smażona ryba z frytkami, kurczak z ryżem, hamburger z frytkami.

Komponując posiłek powinniśmy wziąć pod uwagę także to, że poszczególne pokarmy mają różny czas trawienia. Zestawiając produkty które są wchłaniane szybko z produktami wymagającymi dłuższego czasu przyswajania powodujemy „przestoje” w układzie pokarmowy co także bardzo negatywnie wpływa na proces trawienia. I tutaj znowu popularny zwyczaj – deser po obiedzie. Kiedy na obiad zjemy mięso i ziemniaki (białko potrzebuje ok 4 godzin na strawienie, węglowodany ok 2, ale w takim połączeniu czas ten może się wydłużyć nawet do 8 godzin), a następnie spożyjemy deser spowodujemy, że cukry które normalnie są bardzo szybko wchłaniane (od 15 minut do 2 godzin) będą nam zalegały w jelitach przez długie godziny! A trzeba podkreślić, że cukry błyskawicznie fermentują tworząc w naszym układzie pokarmowym alkohol i kwas octowy.

Kilka najważniejszych zasad odpowiedniego łączenia pokarmów:

1.) Warzywa świetnie komponują się ze wszystkim 😉

2.) Bardzo negatywnym dla naszego zdrowia połączeniem jest zestawienie białka (szczególnie zwierzęcego) i węglowodanów. Dlatego w jednym posiłku można zestawić białko i warzywa (np. pomidory, ogórki i różne gatunki sałat + tofu) LUB węglowodany i warzywa (np. pomidory, ogórki i różne gatunki sałat + pełnoziarnisty makaron).

3.) Zdrowe, naturalne tłuszcze roślinne (avocado, orzechy, pestki, nasiona, oleje/oliwy tłoczone na zimno) dobrze łączą się z warzywami i węglowodanami złożonymi (jeżeli nie ma ich w posiłku więcej niż 20%) oraz białkiem roślinnym. Natomiast w zestawieniu z białkami i tłuszczami zwierzęcym znacząco spowalniają trawienie – jeżeli już spożywamy mięso zamiast oliwą lepiej je pokropić cytryną. Nie powinno się ich łączyć z owocami.

4.) Jeśli chodzi o białka to lepiej ich nie mieszać – powinniśmy spożywać posiłek albo z białkiem zwierzęcym albo roślinnym. Nie najlepszym więc pomysłem jest np. grochówka z boczkiem.

5.) Węglowodany rozkładają się w organizmie na cukry proste. Jeżeli więc dodamy do nich np. owoce (czyli cukry do cukrów), połączenie to będzie tak bardzo zakwaszające, że wyłączy układ immunologiczny przynajmniej na pięć godzin. Warto o tym pomyśleć, choćby przy śniadaniu, spożywając płatki owsiane z suszonymi owocami.

6.) Owoce, w szczególności wysokocukrowe, najlepiej jeść osobno, na pusty żołądek. Mają one bardzo szybki czas trawienia oraz tendencję do fermentacji – wchłanianie cukrów można znacząco spowolnić nieodpowiednio zestawiając je z np. tłuszczami, w wyniku czego powstaje szereg substancji bardzo zakwaszających nasz organizm.

Mówiąc o odpowiednim łączeniu potraw nie sposób pominąć tematu picia (nawet wody mineralnej) podczas posiłków. Jest to również sprawa często pomijana a niesłychanie ważna (szczególnie w przypadku osób spożywających białko zwierzęce) ponieważ pijąc w trakcie jedzenia rozrzedzamy soki trawienne i spłukujemy enzymy trawienne wytworzone przez nasz organizm. Najlepiej więc pić co najmniej pół godziny przed lub godzinę po posiłku.

Mając na uwadze powyższe zasady warto też pamiętać, że każdy jest inny i ostatecznie najlepszą wskazówką czy dany posiłek nam służy czy nie jest reakcja naszego organizmu. Jeśli po jedzeniu pojawiają się wzdęcia, ciężkość na żołądku, bóle brzucha, senność czy zawroty głowy to wyraźny sygnał, że dane połączenie pokarmów (bez względu na to jak smaczne by nie było) nie jest dla nas odpowiednie.

Tekst oparty na informacjach z książek:

„Próbowałam już tylu diet… – cud równowagi pH” Roberta Younga

„Crazy Sexy Cancer Tips” Kris Carr

Monika Trawinska

http://rawolucja.pl/

Węglowodany złożone i proste

Węglowodany proste

Węglowodany są to składniki pokarmowe niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Należą do nich związki przyswajalne (glukoza, skrobia) oraz nieprzyswajalne (błonnik). Węglowodany są syntetyzowane przez rośliny. Węglowodany proste stanowią główne źródło energii dla komórek całego organizmu.
Rola węglowodanów
Węglowodany proste są to związki organiczne zwane często cukrami. Zbudowane są z węgla, wodoru i tlenu. Syntetyzowane są głównie przez rośliny z dwutlenku węgla i wody w procesie fotosyntezy (zwierzęta mogą syntetyzować niektóre węglowodany z tłuszczu i białka). Węglowodany wchodzą w skład produktów spożywczych w postaci cukrów prostych, dwucukrów, skrobi i błonnika. Węglowodany proste = cukry proste, inaczej monosacharydy, zbudowane są z jednej cząsteczki cukru.

Do monosacharydów należą:

  • Glukoza, inaczej cukier gronowy, występuje jako składnik cukru buraczanego, laktozy, celulozy, skrobi, glikogenu, występuje również w sokach owocowych, miodzie, we krwi. Glukoza jest najważniejszym cukrem, ponieważ większość węglowodanów zawartych w produktach wchłania się do krwiobiegu jako glukoza lub jest przekształcona w nią w wątrobie. W organizmie z glukozy mogą powstawać wszystkie inne cukry: glikogen, ryboza, galaktoza. Jest ważnym źródłem energii w tkankach oraz dla płodu. Glukoza w cukrzycy występuje we krwi w nadmiarze, prowadząc do hiperglikemii.
  • Fruktoza (cukier owocowy) występuje głównie w miodzie, sokach owocowych. Fruktoza jest dwukrotnie słodsza od glukozy, jest składnikiem sacharozy – cukru buraczanego. W organizmie człowieka zostaje przekształcona w glukozę.
  • Galaktoza występuje w mleku ssaków w postaci laktozy, jest składnikiem glikolipidów i glikoprotein. W wątrobie przekształcana jest w glukozę i jest metabolizowana; syntetyzowana jest w gruczole sutkowym. Wraz z glukozą tworzy cukier mleczny – laktozę. Zaburzenia jej metabolizmu prowadzą do galaktozemii.
  • Ryboza jest składnikiem kwasów nukleinowych – DNA i RNA.
    Arabinoza występuje w gumie arabskiej, gumie śliwkowej i czereśniowej, których źródłem w diecie są wymienione owoce.
  • Arabinoza pojawia się w moczu po spożyciu większej ilości śliwek.
  • Ksyloza (cukier drzewny) otrzymywana jest z brzozy. Stosowana jest jako substancja słodząca u osób cierpiących na cukrzycę.

Rola węglowodanów w diecie

Węglowodany są źródłem energii dla organizmu ludzkiego. Po wchłonięciu do tkanek w formie glukozy są utleniane do CO2 i H2O, dając energię, która jest wykorzystywana w miarę potrzeb organizmu. Węglowodany dostarczają w codziennym pożywieniu 50-60% energii. Węglowodany konieczne są do utleniania kwasów tłuszczowych do CO2 i H2O. W przypadku niedostatecznej ilości węglowodanów przyswajalnych w pożywieniu (poniżej 100 g/dobę) następuje niecałkowite spalanie kwasów tłuszczowych i powstają ciała ketonowe, które zakwaszają organizm.

Węglowodany proste nadają cechy organoleptyczne produktom spożywczym i potrawom – np. smak. Węglowodany w organizmie człowieka są magazynowane w niewielkich ilościach, tj. 350-450 g. Glukoza jest wyłącznym źródłem energii dla komórek układu nerwowego (mózgu) oraz krwinek czerwonych. Mózg dorosłego człowieka zużywa około 140 g glukozy na dobę, a krwinki czerwone około 40 g/dobę. Węglowodany spożywane w nadmiarze są przekształcane w tłuszcze i w tej postaci odkładają się w organizmie człowieka, prowadząc do otyłości.

Węglowodany złożone, czyli łańcuchy cukrów zwane są również polisacharydami. Polisacharydy to po prostu kombinacje pojedynczych jednostek cukru jak laktoza, sacharoza i maltoza. Główną i podstawową zaletą węglowodanów złożonych jest to, że wymagają one długiego procesu trawienia, ponieważ enzymy potrzebują dużo czasu aby rozbić łańcuchy cukrów na pojedyncze jednostki.

Skrobia jest formą węglowodanu złożonego, który możemy znaleźć w roślinach, celuloza i błonnik to węglowodany złożone, których nasze ciało nie trawi. Innym węglowodanem złożonym jest glikogen, który można znaleźć u zwierząt i ludzi.

Duże ilości węglowodanów złożonych można znaleźć w pełnych ziarnach, nasionach. Dlatego warto spożywać np: pieczywo pełnoziarniste, z pełnej mąki, czy też makaron pełnoziarnisty. Innym świetnym źródłem są warzywa strączkowe i bogate w skrobię oraz niektóre z owoców, zwłaszcza te zawierające duże ilości błonnika.

Produkty bogate w węglowodany złożone

1. Pokarmy pełnoziarniste

Pełne ziarna są bogate w błonnik, mają umiarkowany poziom białka, mało tłuszczu i są świetnym źródłem węglowodanów złożonych.

Przykłady to:
– proso
– owies
– kiełki pszenicy, jęczmienia
– brązowy ryż
– kasza gryczana
– otręby owsa, mąki kukurydzianej
– amarant

Produkty wytwarzane na bazie tych pokarmów również są bogate w węglowodany złożone. Przykładami są chleb i bułki z pełnego ziarna. Do takich należy również zaliczyć makaron z pełnego ziarna, płatki śniadaniowe z pełnego ziarna.

2. Owoce

Większość owoców zawiera sporo cukrów prostych, czyli węglowodanów prostych. Do tych, które zawierają sporo węglowodanów złożonych można zaliczyć:
– morele
– pomarańcze
– śliwki
– gruszki
– grejpfruty

3. Warzywa

Większość warzyw, ze względu na zawartość skrobi zawiera węglowodany złożone. Najlepsze warzywa z punktu widzenia węglowodanów złożonych to:
– brokuły
– kalafior
– szpinak
– rzepa
– bakłażany
– ziemniaki
– bataty
– kukurydza
– marchew
– cebula
– sałata
– seler
– ogórki
– kapusta
– karczochy
– szparagi

4. Rośliny strączkowe

Najlepszymi przykładami są:
– soczewica
– fasola
– groszek
– czarna fasola
– soja

5. Inne

Z innych produktów można wyróżnić korniszony, mleko sojowe oraz produkty mleczne jak jogurt o niskiej zawartości tłuszczy.

http://portal.abczdrowie.pl/

http://www.diety-fitness.pl/